A – Anno Domini 1995
1 listopada 1995 roku, to początek działalności Warsztatu Terapii Zajęciowej przy ul. Deotymy 41 w Warszawie, w pomieszczeniach budynku parafialnego przy kościele św. Józefa na warszawskim Kole.

B – Biblioterapia
Biblioterapia – zajęcia prowadzone są codziennie przez pół godziny: o godzinie 13 zbierają się wszyscy w jednym pomieszczeniu, aby słuchać głośno czytanej książki lub artykułów prasowych. Decyzję o wyborze lektur podejmują wspólnie uczestnicy
i terapeuci. W czasie tych zajęć można zaobserwować, jak wzrasta zainteresowanie uczestników lekturą, jak wydłuża się czas koncentracji, jak rozwija się umiejętności relacjonowania i prowadzenia rozmowy na temat lektury. Zajęcia o tym większym znaczeniu, że większość uczestników nie potrafi czytać. Ponadto – niektórzy z uczestników odwiedzają bibliotekę publiczną, zapoznając się z księgozbiorem, zasadami korzystania, katalogowania i poznając rozmaite ciekawostki, dotyczące książek.

C – comiesięczne spotkania warsztatowej społeczności
spotkania te są ważną formą rehabilitacji: służą omówieniu bieżących spraw
z życia warsztatu, dzieleniu się osiągnięciami, planami, wspólnemu podejmowaniu decyzji, nauce demokracji i wspólnemu rozwiązywaniu problemów. Służą integracji warsztatowej społeczności i mają pozytywny wpływ na rozwijanie umiejętności komunikowania – słuchania innych i precyzowania oraz wypowiadania swoich opinii. Rozmowy służą definiowaniu problemu
i wspólnemu szukaniu rozwiązań.

D – Deotymy
Deotymy to ulica przy której mieści się nasz warsztat. To także siedziba Zarządu Głównego Katolickiego Stowarzyszenia Niepełnosprawnych Archidiecezji Warszawskiej

E-mail: wtzdeotymy@ksnaw.pl

F – Festyny, kiermasze i inne
Prace, które powstają w pracowniach, sprzedajemy podczas organizowanych przy różnych okazjach kiermaszy: podczas festynu Ulica Integracyjna, przed Bożym Narodzeniem, podczas większych imprez, organizowanych przez władze samorządowe, uczelnie, organizacje pozarządowe itd. 

G – Godziny otwarcia WTZ 8.00 – 16.00
Godziny otwarcia WTZ 8.00 – 16.00 od poniedziałku do piątku.

H – Hity warsztatowe
Czyli coś, co tworzy naszą tradycję np. pierniki i langosze przygotowywane
w pracowni gospodarstwa domowego, biżuteria szydełkowa, serwetniki zdobione metodą decoupage, ceramiczne anioły.

I – Inne formy terapii

Dogoterapia z naszą ukochaną Lolą przyprowadzaną w każdy wtorek przez Instruktora pracowni szycia. Zajęcia mają na celu oswojenie się z psem, pokonywanie własnych lęków i zahamowań, wzmocnienie poczucia bezpieczeństwa i sprawczości uczestników.

Nordic walking. W każdy czwartek można spotkać nas w Lasku na Kole.

Zajęcia wspólne „dopołudniowe” prowadzone są w dużej grupie, codziennie przez innego terapeutę. Jest propozycja gier integracyjnych, opowieści, zajęć sportowych, biblijnych, kalamburów, zajęć muzycznych, a także układania puzzli, gier stolikowych. Staramy się zaproponować zajęcia, w których każdy mógłby znaleźć coś dla siebie.

J – „Jesteśmy”
„Jesteśmy” – to hasło corocznie wyruszającej z parafii św. Józefa Pieszej Pielgrzymki Niepełnosprawnych Jasną Górę, której organizatorem jest KSN AW. Chcemy też BYĆ w społeczności lokalnej i dlatego aktywnie uczestniczymy w życiu Dzielnicy Wola i m. ST. Warszawy biorąc udział
w licznych konferencjach, sympozjach, piknikach, festynach itd.

K – kulturalne wyjścia m.in do Domu Spotkań z Historią, Muzeum Historii Żydów, Biblioteki Publicznej przy ul. Redutowej w Warszawie, popołudniowe wyjścia do teatru i kina, ale również do  pizzerii, restauracji, kawiarni. Staramy się również czynnie uczestniczyć w życiu patriotycznym naszego miasta np. rocznicę wybuchu Powstania Warszawskiego, wybuchu Powstania w Getcie Warszawskim, Wspomnienie Żołnierzy Niezłomnych 

K- Kierownik WTZ, kadra
Od początku kierownikiem Warsztatu jest Beata Śliwińska – z wykształcenia teolog (misjolog), z wyboru – od wielu lat związana ze środowiskiem osób
z niepełnosprawnością intelektualną, a w praktyce zawodowej – organizator
i koordynator pracy terapeutycznej w warsztacie. Informacje na temat warsztatu można najlepiej uzyskać właśnie od kierownika warsztatu, pod numerem telefonu:22.837.92.34.

Kadrę warsztatu stanowią osoby starannie dobierane, świadome odpowiedzialności, jaką ponoszą za swoją pracę, za rozwój i bezpieczeństwo uczestników. Są przygotowani merytorycznie i praktycznie do pracy z osobami niepełnosprawnymi intelektualnie.
Charakter pracy w placówce dla osób o obniżonej sprawności umysłowej, jaką jest Warsztat Terapii Zajęciowej wymaga od zatrudnionej kadry oprócz przygotowania zawodowego zaangażowania oraz właściwego podejścia do osób niepełnosprawnych.

L – lista obecności
Uczestnicy codziennie podpisują listę obecności. Jest to związane z wymogiem codziennego uczestnictwa w zajęciach, a także – jest elementem treningu pracy

Ł – Ładne rzeczy, ładni ludzie

M – Muzyka
W warsztacie dużo jest muzyki: często wspólnie śpiewamy przy gitarze, stale poszerzając repertuar. Często wzbogacamy tez utwór o akompaniament innych jeszcze instrumentów.
Muzykoterapia w warsztacie to:

  •  wspólne śpiewanie- karaoke, mniej więcej raz w tygodniu, raz na jakiś czas śpiewanie przy gitarze z wykorzystaniem instrumentów perkusyjnych. Repertuar jest bardzo szeroki, uczestnicy poznają nowe utwory, starają się uczyć tekstów.
  • wspólne kolędowanie. Tradycyjnie już w okresie Bożego Narodzenia organizujemy codzienne wspólne kolędowanie przy choince i własnoręcznie wykonanej szopce (z przygotowaniem warsztatowych śpiewników, z użyciem instrumentów). To wspólne kolędowanie zaowocowało międzywarsztatowym przeglądem kolęd i pastorałek –
    z inicjatywy instruktora pracowni plastycznej, z pomocą innych terapeutów i uczestników WTZ. Uczestnicy wykonywali bardzo szeroki repertuar:
    od tradycyjnych kolęd po oryginalne pastorałki, w różnych kategoriach:
    z towarzyszeniem instrumentów, a capella, solo, chóralnie.
  • organizowanie zabaw tanecznych i imprez, w czasie których świętujemy ważne wydarzenia z życia warsztatu; wspólne obchodzenie imienin lub urodzin uczestników, pracowników i wolontariuszy; bale andrzejkowe i karnawałowe z gośćmi.

N – Nasz dzień

  • 8.00 – 8.45 – czas przychodzenia uczestników do WTZ; swobodne zajęcia świetlicowe, rozmowy przy herbacie, ewentualne drobne prace porządkowe (np. ustawianie krzeseł w stołówce czy odśnieżanie schodów zimą)
  • 8.45 – 9.15 – oficjalne rozpoczęcie dnia pracy – modlitwa, ogłoszenia dotyczące bieżących wydarzeń
  • 9.15 – 9.30 – gimnastyka poranna (prowadzona przez instruktora lub jednego z uczestników pod kierunkiem instruktora)
  • 9.30 – 10.30 – uspołeczniające zajęcia grupowe prowadzone przez psychologa, instruktorów terapii zajęciowej
  • 10.30 – 11.00 – przerwa na posiłek
  • 11.00 – 13.30
    • zajęcia w pracowniach
    • zajęcia z psychologiem według planu lub podyktowane bieżącą potrzebą
  • 12.00 – wspólna modlitwa „Anioł Pański” 
  • 13.30 – 14.00– przerwa na posiłek
  • 14.00 – 14.30 – biblioterapia
  • 14.30 – 15.00 
    • zajęcia w pracowniach, 
    • sprzątanie pracowni,
    • przygotowanie osób dowożonych do wyjścia
  • 15.00 – 16.00
    • czas rozchodzenia się do domów pozostałych uczestników
    • prace porządkowe np. układanie kapci w szatni, zamiatanie korytarza, rozwieszanie prania, itp.
    • zajęcia klubowe

O – Oddział KSN AW przy ul. Deotymy
Skupia uczestników naszego warsztatu, rodziców, opiekunów oraz wolontariuszy.

P – Pracownie

  • Pracownia plastyczna,
    w której uczestnicy wytwarzają przedmioty ozdobne i użytkowe, z wykorzystaniem rozmaitych technik plastycznych (decoupage, malowane na szkle), uczestnicy wykonują także kartki okolicznościowe i rozwijają swoje talenty w zakresie rysunku i malarstwa
  • Pracownia ceramiczna
    W pracowni ceramicznej można poznać wiele technik pracy z gliną – prostych, ale także wymagających dość dużej zręczności – lepienie w formie, lepienie ręczne, toczenie na kole. Powstają tu bardzo efektowne przedmioty, ozdobne i użytkowe. Tworzywo, jakim jest glina, poddaje się dość łatwo obróbce, i w związku z tym prawie wszyscy uczestnicy lubią pracę w tej pracowni.
  • Pracownia funkcjonowania społecznego
    Tak nazywamy pracownię, w której można ćwiczyć umiejętności praktyczne, potrzebne w życiu, a nie związane z pracą rękodzielniczą: pisanie, czytanie, liczenie, bardziej samodzielne robienie zakupów, załatwianie spraw w urzędach i na poczcie, korzystanie z usług (np. fryzjerskich), poznawanie specyfiki pracy w różnych instytucjach i zakładach. W pracowni funkcjonowania społecznego każdy uczestnik ma dyżur trwający 1 miesiąc, mniej więcej 1 – 2 razy w roku.
  • Pracownia gospodarstwa domowego
    Tak nazywamy pracownię, w której można ćwiczyć umiejętności praktyczne, potrzebne w życiu codziennym: planowanie jadłospisu, zakupienie produktów, przygotowywanie ich, ugotowanie, upieczenie lub usmażenie prostych potraw. Mamy też swoje specjalności – nap. bożonarodzeniowe piernikowe serca. W pracowni gospodarstwa domowego każdy uczestnik ma dyżur trwający 1 miesiąc, mniej więcej
    1 – 2 razy w roku.
  • Pracownia szycia 
    – tu powstają prace z wykorzystaniem tkanin, nici, wełny filcowej, sznurka: ozdoby, biżuteria, serwety, narzuty
  • Pracownia administracyjno-komputerowa 
    Celem zajęć w tej pracowni jest opanowanie przez uczestników umiejętności teoretycznych i praktycznych w stopniu pozwalającym na samodzielną pracę w wybranych programach komputerowych oraz na pracę z wykorzystaniem urządzeń  biurowych i sprzętu multimedialnego. 
  • Pracownia introligatorska 
    proponuje różnego rodzaju prace z papierem: robienie kartek okolicznościowych, ozdób z papieru, notesów, podstawek, ramek, kalendarzy


R – Rehabilitacja ruchowa
Rehabilitacja w naszym warsztacie to: gimnastyka grupowa (15-20 minutowe ćwiczenia poranne do muzyki), uczestnictwo w imprezach sportowych, zajęcia na świeżym powietrzu, w parku lub pobliskim lesie i na boiskach (koszykówka, piłka nożna, ping-pong, marsze nordic walking, siłownia plenerowa)

S – Sport 

Cotygodniowe dwugodzinne zajęcia sportowe organizowane dla uczestników naszego warsztatu przez wolontariuszy: nauczyciela wychowania fizycznego 
i młodzież z Zespołu Szkół nr 32 im. K.K Baczyńskiego przy ulicy Ożarowskiej 71 w Warszawie.

 T – Trochę historii

Początki Katolickiego Stowarzyszenia Niepełnosprawnych Archidiecezji Warszawskiej – jednostki prowadzącej warsztat – to spotkanie grupy rodzin
z parafii św. Józefa i ks. Stanisława Jurczuka – wówczas wikarego w tej parafii. Pierwszą placówką KSN AW był właśnie nasz warsztat – który od początku, dzięki życzliwości ks. Proboszcza Jana Sikorskiego, znalazł siedzibę w pomieszczeniach budynku parafialnego przy ul. Deotymy 41. Tu także od początku mieści się Biuro KSN AW. Stąd wyrusza od lat Piesza Pielgrzymka Niepełnosprawnych na Jasną Górę. Warsztat związał się Kołem i ulicą Deotymy: co roku współorganizujemy piknik „Ulica Integracyjna”, uczestniczymy w życiu Parafii.

U – Uczestnicy
W zajęciach w warsztacie bierze udział 35 osób dorosłych niepełnosprawnych intelektualnie. (z dysfunkcją narządu ruchu oraz współistniejącymi schorzeniami). W większości są to osoby z orzeczonym znacznym stopniem niepełnosprawności.

W – Wycieczki
Lubimy! Są to wyjazdy na piknik w domu i ogrodu jednego z uczestników; wyjazdy do zaprzyjaźnionych warsztatów terapii zajęciowej, spacery do pobliskiego parku i Lasku na Kole; Powsina; Wilanowa; Łazienek Królewskich, zwiedzanie wystaw i muzeów, wyjścia do kina, teatru, na koncerty, do kawiarni, odwiedziny w domach u chorych uczestników.

Z – zawodowe praktyki
Prowadzimy różnego rodzaju zajęcia, przygotowujące uczestników do podjęcia w przyszłości pracy. Jesteśmy w kontakcie z doradcą zawodowym, współpracujemy z organizacjami wspierającymi zatrudnienie osób niepełnosprawnych tj. Centrum DZWONI, Urzędem Pracy z Działem Obsługi Osób Niepełnosprawnych. 

Pracownia administracyjno- komputerowa objęła swoim zakresem pracę 
w biurze KSN AW. W zakres obowiązków uczestników praktyk wchodziło: porządkowanie i kserowanie dokumentów, niszczenie dokumentów przy użyciu niszczarki, zapoznanie się z obiegiem dokumentów w Stowarzyszeniu.
Pracownia funkcjonowania społecznego. Uczestnicy tej pracowni raz
w miesiącu wraz z terapeutą, robią dla niepełnosprawnego fizycznie małżeństwa oraz dla starszej pani, zakupy. Pomoc starszej pani polegała również na robieniu porządków w jej domu i załatwianiu spraw codziennych.
Pracownia ceramiczna. Ta grupa wraz z dwoma instruktorami, mającymi przygotowanie do tego typu pracy, prowadziła  zajęcia ceramiczne w 3 wolskich przedszkolach (przy ul. Deotymy, ul.Olbrachta i ul. Tyszkiewicza). 
 Wraz z grupą dzieci, które poznawały teoretycznie  i praktycznie techniki powstawania naczyń i ozdób z gliny. Zajęcia w przedszkolach odbywały się regularnie,  dwa razy miesiącu.