Uczestnicy posługują się kilkoma technikami lepienia, w zależności od poziomu sprawności manualnej danej osoby (lepienie w formie i na formie, lepienie ręczne z utrzymaniem zaplanowanego kształtu, lepienie z rozwałkowanych plastrów gliny).
W miarę możliwości projektują swoje prace. Uczestnicy znają też technikę wylewania form gipsowych oraz formowania przedmiotów z pasków. Stosują różne techniki zdobienia przedmiotów ceramicznych, m.in. mlekowanie, odciskanie wzorów, zdobienie reliefem, doklejanie różnych elementów, malowanie farbami ceramicznymi, angobowanie, wycinanie otworów. Podejmują również próby szkliwienia – najpierw jedynie niewidocznych części (np.: wnętrza doniczek), potem także całych przedmiotów.
Kilka osób poznało podstawy toczenia na kole garncarskim (przygotowanie gliny i narzędzi, wykorzystywanych podczas toczenia, organizację miejsca pracy – w tym: zabezpieczenie odzieży, obsługę techniczną koła, toczenie prostych, drobnych form, zdejmowanie wytoczonych przedmiotów z koła)
W pracowni powstają różne formy, np.: przedmioty ozdobne o funkcji użytkowej (dzwonki, świeczniki, kominki, doniczki, podstawki, wazony, miseczki, skarbonki, serwetniki, patery, cukiernice, dzbanki), a także przedmioty ozdobne (anioły, baranki wielkanocne, figurki zwierząt, obrazki).
Uczestnicy mają również możliwość pracy wspólnej, w grupie, nad jednym przedmiotem, co stwarza większe możliwości działań i integracji w grupie osobom słabszym manualnie. Podejmują próby samodzielnego ładowania i rozładowywania pieca ceramicznego. Również sami przygotowują dużą część gliny, z której potem powstają prace. Pracują także nad samodzielnością w sprzątaniu i dbaniu o utrzymanie gliny w odpowiednim stanie.
